1 tekening, 5 huizen, ontelbare herinneringen; een gastblog

Enthousiast geworden door het project "Elk huis zijn verhaal" hebben 2 collega's hun herinneringen aan het ouderlijk huis opgeschreven. De bijdrage van collega Els is hier op 9 maart gepubliceerd.

De bijdrage van vandaag is afkomstig van Joke. Zij liet zich inspireren door een pentekening.



© J. Windhorst
Deze tekening is gemaakt door meneer J. Windhorst, voormalig directeur van de SNS bank in Woubrugge. In zijn vrije tijd tekende en schilderde hij. Ik vroeg hem of hij voor ons ook een tekening wilde maken, maar dan van vijf huizen die voor zo ons veel betekenen. 'Jazeker. Breng maar foto's en ik zal zien wat ik kan doen'.
En dit is het resultaat geworden.

Ik begin links bovenaan bij de Comriekade: mijn ouders, Leendert Dirk Rodenburg en Maria Adriana Roosemalen trouwden in 1951. Na eerst ingewoond te hebben bij de moeder van mijn vader gingen ze in dit huis wonen. Het was een rijtje van vier huizen. In het eerste huis woonde de fam. G. van Oostende, in het tweede huis woonden mijn ouders, het derde huis stond leeg en in het vierde huis woonde de fam. B. Kinkel. De ouders van mijn vader, Cornelis Rodenburg en zijn vrouw Johanna van Berkel hebben in hetzelfde huis gewoond. De broer van mijn vader, Koos Rodenburg, is in 1933 in het huis geboren. Onze vader en moeder hebben bijna twaalf jaar in dit huis gewoond. In 1962 werd het huis onbewoonbaar verklaard, dus er moest verhuisd worden. Gelukkig werden er op dat moment nieuwe huizen gebouwd in Woubrugge en zo kregen ze een heel nieuw huis met een douche in de H. de Boerstraat. Met vijf kinderen was dat een grote verbetering. Moeder was erg blij met het nieuwe huis. Alleen het verhuizen, daar zag ze tegenop. Alle herinneringen achterlaten, dat was iets te veel. Op het moment dat iedereen klaar stond, zei moeder heel kordaat: "Gaan jullie maar. Ik ga niet mee." Wij kinderen begonnen te huilen, want moeder achterlaten dat kon toch niet. Pa pakte de handkar met de laatste spullen en zei:"Ga maar met mij mee. Mama komt later wel" En voordat het avond was, stond moeder in haar nieuwe keuken voor ons te koken.
Van de verhuizing zelf weet ik niet zo veel. Alleen dat het erg koud was. Het was januari 1963. Er waren nog geen straten en wegen. Die kwamen pas in het voorjaar toen het ijs weg was. Zo verhuisden we naar de H. de Boerstraat nummer 28. Dit is het tweede huis links op de foto.
Met veel plezier heb ik in de H.de Boerstraat gewoond. Er woonden in die tijd totaal 100 kinderen in de straat, dus er was altijd wel iemand om mee te spelen. Na de lagere school gingen mijn oudere broers één voor één naar Leiden naar school op de fiets. Ik ging als hekkensluiter naar Alphen aan den Rijn naar de Christelijke Nijverheidsschool. In 1975 trouwde mijn oudste broer en daarna liep het huis leeg. De kinderen gingen elders wonen, maar kwamen altijd graag terug op "honk". Mijn vader heeft 30 jaar in het huis gewoond en mijn moeder 47 jaar.

In 1944 trouwde Willem Hoogervegt, zoon van Arie Hoogervegt en Aaltje Koetsier, met Mina Anna Wit, dochter van Gerrit Wit en Cornelia Hoogenes. Omdat het toen nog oorlogstijd was en er woningnood heerste, trokken ze bij de moeder van de bruid in. Het huis stond aan de Vrouwgeestweg nummer 40. Een rijtje van drie huizen: in het eerste huis woonde de weduwe Wit, in het tweede huis de fam. R. Roosemalen en in het derde huis de fam. C. Rodenburg. Het toeval wil dat de beide buren van de fam. Wit familie zijn van mijn ouders.
In 1959 is de familie Hoogervegt verhuisd naar Alphen aan den Rijn, Oudshoornseweg 152. Een kleine woning in een rijtje van vier, waarin ze met z'n negenen woonden. Mijn man was toen 2 jaar oud. Een paar jaar later kwam het eerste huis van het rijtje leeg, nl. het huis van de fam. v. Wieringen. De ouders van mijn man kregen de kans om te verhuizen naar de Oudshoornseweg 150. Dit huis was veel groter dan het eerste huis. Het moest verbouwd worden, dus het werd gestript en opnieuw ingedeeld. Zo werden er boven 5 slaapkamers gemaakt. In de huiskamer was een grote inloopkast waarin alle levensmiddelen werden bewaard. Later stond hier ook een grote koelkast. De kast werd door het gezin het "spookravijn"genoemd ,omdat altijd onverwachts de deur openging. Waar dit door kwam is altijd een raadsel gebleven... De voorkamer was vroeger een winkeltje. Wanneer het gebouwd is, weet ik niet. In 1999 zijn de ouders van mijn man verhuisd naar Langewerk in Alphen aan den Rijn. Het oude huis is afgebroken en er staan nu twee grote huizen op die plaats.

Het middelste huis op de tekening is ons huis waar we nu nog steeds met veel plezier in wonen. Het is in 1982 gebouwd door de Firma Vink en Veenman en in april 1983 zijn wij er gaan wonen.
Voordat deze wijk is gebouwd was het allemaal weiland, eigendom van de fam. Verboom.
Dit jaar wonen we alweer 30 jaar in dit huis. Er zijn twee leuke jongens in geboren en ze hebben het ouderlijk huis ook alweer verlaten. De oudste is het dorp trouw gebleven, de jongste is verhuisd naar Alphen aan den Rijn.
© J. Hoogervegt